Petit-mag yazarı Aslı Alpagut kızı Lalin’i yeni eviyle nasıl tanıştırdığını, taşınma sürecini kolaylaştıran ipuçlarıyla anlatıyor.

Evlendiğimizden itibaren Lalin bir yaşına gelene kadar aynı evde oturduk. Doğduğunda bu eve geldi; ilk yemeği, ilk gülüşü, ilk adımları hep bu evdeydi... Bir süre önce de çok güzel anılar biriktirdiğimiz evimizden, daha güzellerini biriktirmek üzere ayrıldık. Semt, hatta kıta değiştirdik! Lalin'den sonra zorlaşan hayatımı bir nebze olsun kolaylaştırmak için eşimi bin bir zorlukla ikna ederek İstinye'den Beykoz'a annemlerin yanındaki siteye taşındık. Peki taşınma-yerleşme sürecini daha kolay atlatmak ve Lalin'i yeni eve hazırlamak için neler yaptık?

Organizasyon

Taşınmada en kritik faktör iyi organize olmak. Bu bağlamda ilk önemli adım da doğru taşıma şirketiyle anlaşmak. Açıkçası bizim seçtiğimiz çok profesyonel bir şirket olmasına rağmen taşınma sırasında aksaklıkları önlemek adına ben önemli eşyaları 10 gün öncesinden kolilemeye başladım. Bunun için Koçtaş'tan koli, koli bandı, kırılmayı önleyen pıtpıt kağıt rulosu ve maket bıçağı edindim. Benim için evin önemli bölümlerini (mutfak, salon ve Lalin'in odası) saptayıp buradaki eşyaları düzenli bir şekilde kolileyerek üzerlerine içeriklerini ve yeni evde koyulacağı yerleri yazdım. Boş vakitlerimde kolileri hazırlayarak evin bir bölümünde tuttum. Taşınma günü ve sonrasındaki iki günde annemin müsait olduğundan emin oldum. Bu sayede Lalin'i annemlere yollayabildim.

Taşınma günü

Kolilerin çoğunu kendim hazırladığım için her şey daha kolay oldu. Lalin anneannede; eşim, ben ve yardımcımız taşıma firmasının başında durarak kolileme ve kamyonlara yükleme kısmını öğle saatlerinde bitirdik. Sonrasında yeni evimize geçerek kolilerin üstlerinde yazanlara göre kolileri oda oda yerlerine koydurduk. Çok kolay bittiğini düşünerek zafer sarhoşluğuyla ufak bir mola vererek dinlenmeye çekildik.

Yerleşme

Yerleşmenin taşınmaktan bin kat daha zor olduğunu anlamam çok uzun sürmedi. Koliler doğru odalarda sırayla açılmayı beklerken kendi kendime bir kalp çarpıntısıyla bu işin ne kadar süreceğini düşünmeye başladım. Sonrasında kolileri açarken kendi kendime kızıp durdum. Çünkü kolilemekten üç kat daha fazla süreyi ambalajladığım eşyaları açmaya çalışmakla geçirdim! Oda oda kolileri açıp temizlik yapıp eşyaları yerleştirerek devam ettik. Aklımdaki düzene göre eşyaları afaki olarak yerleştirdim ama asıl istediğim düzeni kurmam, her şeyin yerli yerine yerleşmesi aylar aldı.

Lalin'in yeni eve alışması için yaptıklarımızsa şöyleydi:

- Taşınma öncesi mimarlar ve ustalarla olan işlerimi halletmeye giderken yeni eve birkaç kere Lalin'i de götürerek ısınma turları yaptık.

- Taşınma günü sona erene ve evdeki karambol azalana dek onu yeni eve getirmedik.

- Evi yerleştirirken önceliğimiz Lalin'in odasını eksiksiz tamamlamaktı.

- Odası yerleşip evdeki hengame biraz azalınca onu yanımıza getirmeye başladık. Koliler arasında dolaştı, odaları keşfetti sırayla. Biz yerleşmeye devam ederken yeni odasında oynadı, yeni penceresinden etrafı izledi. Ancak tam manasıyla yerleşene kadar annemde kalmaya devam etti. Bu süreçte Lalin gidip gelerek her geçen gün daha çok alıştı yeni evimize... Amacım ilk kalacağımız gecede mümkün olduğu kadar az yadırgaması için elimden geleni yapmaktı.

- Odasını yadırgamaması için bilerek hiç değişiklik yapmadan birebir aynı düzeni oluşturduk. Böylece yabancılaşma riskini en aza indirgedik.

- Evi beraber gezerek ona yeni evi ve odaları anlattık.

İlk gece

Koliler boşadı, eşyalar yerleşti... Biz yeni evimizde ilk defa hep beraber yemek yedik, yeni banyomuzda duş aldık ve yeni odamızda kitap okuyarak uykuya hazırlandık. O gün ‘Lalin odayı yadırgayacak mı?’ diye düşünüp durdum. Fakat korktuğum gibi olmadı; bu süre zarfında yeni evimize iyice alışmıştı ve ilk gecemiz huzurla geçti.

Lalin kucağımda eski evimize beraber ilk girdiğimizde ağlayarak girmiştim, en güzel anılarımızı biriktirdiğimiz evimizden çıkarken de yeni evimize yine gözlerim dolu dolu koştum. Sanırım değişikliklerden korkmamak gerekiyor. Çünkü yenilik, yenilenmek gerçekten güzel bir his. Ayrıca çocuklar da bu yeni atmosferin ilgi çekiciliğiyle bizler gibi heyecanla, hevesle kolaylıkla adapte olabiliyorlar; yeter ki onları doğru hazırlayalım. Her yeni başlangıç insanı ürkütse de korkmanın anlamı yok çünkü çok daha güzel günler sıralanmış bizleri bekliyor...